Ο φέρων οργανισμός της κατασκευής αποτελείται από γαλβανισμένα εν θερμώ χαλύβδινα στοιχεία λεπτότοιχης διατομής οι οποίες διαμορφώνονται με ψυχρή έλαση.Οι διατομές αυτές τοποθετούνται σε μικρές αποστάσεις δημιουργώντας ένα σκελετό φέρουσας τοιχοποιίας. Το πάτωμα και η στέγη κατασκευάζεται από παρόμοια στοιχεία τα οποία συνδέονται με τις φέρουσες τοιχοποιίες με ειδικά τεμάχια. Όλες οι συνδέσεις γίνονται με αυτοδιάτρητές βίδες. 

Τα μεταλλικά στοιχεία επενδύονται στο σύνολό τους με κάποιο πάνελ (τυπικά ξύλινο ή μεταλλικό) και έπειτα μονώνονται εξωτερικά με συστήματα εξωτερικής θερμομόνωσης το οποίο τυπικά περιλαμβάνει πολυστερίνη, βασική στρώση έτοιμου σοβά, πλέγμα ενίσχυσης, αστάρι, τελική στρώση ετοίμου ακρυλικού σοβά. Για τις εσωτερικές επενδύσεις χηρσιμοποιούνται συστήματα ξηράς δόμησης (γυψοσανίδες) και ψευδοροφές. Για τα βατά πατώματα ο μεταλλικός σκελετός μετά την επένδυση με το πάνελ δέχεται μια στρώση ελαφροσκυροδέματος και ακολουθούν οι τυπικές επικαλύψεις (π.χ. πλακάκια). Εσωτερικές επενδύσεις με πετροβάμβακα προβλέπονται ανάμεσα στα κενά του μεταλλικού σκελετού.

Η έδραση της κατασκευής γίνεται τυπικα σε μια γενική κοιτόστρωση με νευρώσεις και πλάκα μικρού πάχους με χρήση εκτονούμενων αγκυρίων. Φυσικά μπορεί να υπάρξει υπόγειο με περιμετρικά τοιχώματα.    

Οι κανονισμοί που εφαρμόζονται κατά την στατική - δυναμική επίλυση του μοντέλου και τον έλεγχο του είναι 
ΦΟΡΤΙΣΕΩΝ : ΦΕΚ 325Α/45 και Ευρωκώδικας 1 - Μέρος 1.1 (ENV 1991-1-1:1991) 
ΑΝΤΙΣΕΙΣΜΙΚΟΣ : ΕΑΚ 2000/2003 (ΦΕΚ 2184β, 20 Δεκ. 1999 και ΦΕΚ 423β, 12 Απρ. 2001) / Ευρωκώδικας 8 - ΕΝ1998:2004 
ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ :  Ευρωκώδικας 3  / Μέρος 1.3 - EN1993-1-3:2005 

ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΠΡΟΔΙΑΓΡΑΦΕΣ ΤΩΝ ΣΤΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΠΟΥ ΕΚΠΟΝΟΥΝΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΑΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ.

Τυπικά για όλα τα μεταλλικά φέροντα στοιχεία χρησιμοποιούνται γαλβανισμένοι χάλυβες ψυχρής έλασης βάσει ΕΝ.10147. Τυπικά επιλέγεται χάλυβας FeE450G. Αναλυτικότερα:

Οι βασικές διατομές ελαφρού τύπου C (ορθοστάτες) και U (στρωτήρες) "κουμπώνουν" το ένα εντός του άλλου με αποτέλεσμα να δημιουργούνται με εύκολο τρόπο πάνελ τοιχοποιίας, πατώματος, ζευκτών κ.λ.π. Τα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των διατομών κινούνται τυπικά σε ύψος 100-300mm, πλάτος 50-100mm και πάχος 1,5-2,5mm. Για τις συνδέσεις χρησιμοποιούνται γαλβανισμένες αυτοδιάτρητες βίδες διαμέτρου 4-6mm και αντίστοιχα γαλβανισμένα ειδικά τεμάχια-γωνιές όπου απαιτείται. Ενισχυμένες διατομές προβλέπονται στα σημεία που συντρέχουν τοιχοποίες, σε θέσεις ανοιγμάτων, στα σημεία που καταλήγουν χιαστί σύνδεσμοι δυσκαμψίας και γενικά σε θέσεις υψηλών απαιτήσεων. Πλευρική δυσκαμψία προσφέρουν οι χιαστί σύνδεσμοι στην περιμετρική και εσωτερική τοιχοποιία σε συνδυασμό με την λειτουργία άκαμπτου δίσκου των πλακών - στέγης. 

Η προσομoίωση της κατασκευής γίνεται με τη μέθοδο των πεπερασμένων στοιχείων σε χωρικό προσομοίωμα με εξι βαθμούς ελευθερίεας ανά κόμβο (τρείς μετακινήσεις και τρεις στροφές περί τους κύριους άξόνες καρτεσιανού συστήματος συντεταγμένων). Υπάρχει η δυνατότητα χρήσεως γραμμικών στοιχείων (για δοκούς-υποστυλώματα)  το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε δυο κόμβους, αλλά και επιφανειακών στοιχείων  (για πλάκες) το οποίο ορίζεται ανάμεσα σε τέσσερις κόμβους.

ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΠΕΡΙΠΛΕΚΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΣΟΜΟΙΩΣΗ - ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΕΥΡΕΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΟΥ ΔΙΑΤΟΜΗΣ (Aeff, Ieff, Weff). Ο ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΥΤΟΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΦΟΡΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΣΚΟΠΟ ΝΑ ΑΠΟΦΕΥΧΘΟΥΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΟΠΙΚΟΥ ΛΥΓΙΣΜΟΥ ΛΟΓΩ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗΣ ΣΤΡΕΠΤΙΚΗΣ ΕΥΚΑΜΨΙΑΣ ΤΩΝ ΔΙΑΤΟΜΩΝ ΜΙΚΡΟΥ ΠΑΧΟΥΣ.

Αποδεκτοί τύποι φορτίων είναι τα επικόμβια, τα γραμμικά και τα επιφανειακά. Επίσης ειδικά φορτία όπως θερμικά και επιβαλλόμενες μετακινήσεις ή στροφές κόμβων είναι δυνατά. O τυπικός πίνακας φορίσεων

Βάσει των παραπάνω δράσεων και των κανονισμών EC1-EC8-EAK-ΕΚΩΣ προκύπτουν οι συνδυασμοί φορτίσεων στην οριακή κατάσταση αστοχίας και κατάσταση λειτουργικότητας. Η σεισμική φόρτιση προκύπτει βάσει ελαστικού φάσματος με κατάλληλες παραμέτρους (ΕΑΚ:2000, §2.3) ώστε να προκύψει το φάσμα σχεδιασμού.

Για τον υπολογισμό της σεισμικής απόκρισης γίνεται εφαρμογή της δυναμικής φασματικής μεθόδου ακολουθώντας τις οδηγίες του ΕΑΚ:2000 (§ 3.3.2 και § 3.4)  μέσω ενός αλγορίθμου ο οποίος υλοποιεί την άμεση διαδικασία εφαρμογής της μεθόδου, επιλύοντάς αρχικά το πρόβλημα της ιδιοταλάντωσης και βρίσκοντας τις ιδιομορφές από τις οποίες υπολογίζεται η απόκριση βάσει του φάσματος σχεδιασμού και στη συνέχεια επαλληλίζονται οι αποκρίσεις αυτές κατά τους τρείς κύριους άξονες

Ε= Εx + 0.3Εy + 0.3Εz  /  Ε= 0.3Εx + Εy + 0.3Εz  /  Ε= 0.3Εx + 0.3Εy + Εz

Βάση των μεγίστων εντατικών μεγεθών γίνονται οι παρακάτω έλεγχοι κατά ΕΝ1993-1-3:2005:

• Εφελκυσμού - Θλίψης διατομής.
• Κάμψης διατομής.
• Τέμνουσας στη διατομή.
• Συνδυασμός διαξονικής κάμψης και θλίψης στη διατομή.
• Συνδυασμός κάμψης - διάτμησης - αξονικού φορτίου στη διατομή.
• Λυγισμού στο μέλος.
• Κάμψης και αξονικής θλίψης στο μέλος.
• Καμπτοστρεπτικού λυγισμού στο μέλος.
• Κύρτωσης στο μέλος.

Επίσης εκτελούνται οι απαραίτητοι έλεγχοι συνδέσεων μεταξύ των μεταλλικών διατομών για την διαμόρφωση του χωρικού φέροντος οργανισμού: 

• Έλεγχος αγκύρωσης με εκτονούμενα αγκύρια.
• Έλεγχος σύνδεσης ορθοστάτη - στρωτήρα.
• Έλεγχος σύνδεσης σύνθετου ορθοστάτη - στρωτήρα.
• Έλεγχος σύνδεσης δοκού με τοιχοποιία.
• Έλεγχος σύνδεσης σύνθετων δοκών.
• Έλεγχος μόρφωσης ζευκτών.
• Έλεγχος σύνδεσης χιαστί συνδέσμων με ορθοστάτη/στρωτήρα.
• Έλεγχος αποκατάστασης συνέχειας μέλους.
• Δημιουργία σύνθετων διατομών.